Filmschool – Twaalfde dag

Oorspronkelijk gepubliceerd door Jasper Langedijk op 28 mei 2016.

Mijn wekker had ik niet nodig: de grote groep Italianen die meerdere kamers om mij heen in gebruik hadden begonnen vanaf half zeven activiteit te vertonen. De warm watervoorziening naar de omliggende douches maakten een gierend geluid. Spelende kinderen en roepende mensen. Ik sliep nog twee keer een klein half uurtje vrij ondiep. Het voordeel was dat ik ruim voordat ik aan mijn theorie-examen moeste beginnen al wakker en fris gewassen mijn begrippenlijst nog éénmaal zat door te lezen. Ik bedacht nog snel een handig ezelsbruggetje omdat ik de verschillende onderdelen van Digitale Signaal Processing in de juiste volgorde toch nog wilde onthouden: LLCKBGWB. (Low-pass/pre-amplifier, Lineaire matrix, Contour/detail, Knee, Blackstretch/black gamma, Gamma correctie, Witbalans, Black balance en black level). Ik heb het op het tentamen niet nodig gehad, maar je leert natuurlijk uiteindelijk niet voor je tentamen maar voor wat je aan de kennis en inzichten hebt.

Het was stil in het Camera College…

Het was stil in het Camera College. Onze docent Maurice was er niet, zoals aangekondigd. En verder heerste er ook wel een bekende examenspanning. Iederen ging individueel en had zijn eigen planning gekregen. Toevallig zat ik met iemand samen tegelijk het theorie-examen te doen, maar verder was het een behoorlijk solistische dag. 

Het theorie examen was uitgebreid. 37 vragen en een uur de tijd. Ik dacht dat ik wel tijd zou overhouden, maar toen ik halverwege te horen kreeg dat we op een half uur zaten, zat ik pas bij vraag 14. Uiteindelijk schreef ik mijn laatste zin op toen ik de deur open hoorde gaan en de surveillant kwam zeggen dat de tijd om was. Terugkijkend denk ik dat ik verreweg het meeste wel wist, en dat ik niet veel vragen helemaal fout zal hebben. Maar verder kan ik me inmiddels niet meer zo goed herinneren hoe het ging en welke vragen er waren. Een stuk of vijf weet ik er nog. Iets met twee lenzen en welke ik zou meenemen als ik op een vanaf de schouder gefilmd klusje zou gaan. Antwoord was een beetje een gokje. Als ik het juiste getal in de type omschrijving goed interpreteerde, was het een groothoeklens die ik uitkoos. 

Mijn vriend, het koffie-apparaat.

Daarna het praktijk-examen. Ik kreeg een kwartier om te preppen; de camera voor te bereiden, de geheugenkaart formatteren en het statief goed af te regelen (en nog zo wat). Ik had volgens mij ongeveer dezelfde tijd nodig als gisteren, want ik zal iets van vier minuten over hebben gehad. Daarna kreeg ik de opdracht. Iets met dat er door de vergrijzing meer mensen stoppen met werken dan dat er vacatures kunnen worden opgevuld. Dus ik op pad: een uitzendbureau, details van campagnes ‘we zoeken 50+ medewerkers), een cool bewegingsshot van een lege kapstok achter glas door de ruit van Randstad Uitzendbureau die met een pan/tilt naar een uitgestorven bureaublokje in hetzelfde pand leidde. Kleine focusbijstelling. Na veel oefenen kreeg ik spastische trekjes van graagte het goed te doen. Dus op een gegeven moment nam ik hem gewoon op. Net niet geweldig. Focus kwam niet helemaal tof uit, en je ziet me hem bijstellen ná een aarzeling. Bagger. Ik heb het niet opnieuw gedaan (slecht doen is fout, opnieuw doen mag wel want we zijn mensen, maar zegt ook ‘niet goed geoefend’). Mogelijk is de opname goed genoeg… Ik was ook wel heel scherp op mijn eigen handelen door de druk die ik ervoer. Verder mooie shots van een scootmobiel voor een seniorenwoning, meerdere winkels en bordjes op de winkelruit waarop ‘personeel gezocht’ stond en tenslotte shots van mensen in de stad: vooral gepensioneerden op een terrasje en langswandelend (rolstoelrollend), en hier en daar een kinderwagen met jonge ouders als bijvangst. 

Ik keerde net op tijd terug met een ontevreden gevoel over het geheel. Het duurt maximaal twee weken voor ik de uitslag krijg.

Nog meer stilte.

Omdat ik graag met een studiegenoot wilde nabespreken, heb ik het uur dat medestudent Arno op pad was op hem zitten wachten. Het was de moeite; nog even kunnen praten over hoe het ging en vergelijken hoe we het hadden aangepakt hoorde bij de afronding van de dag voor mij. 

Nu zit ik op de bank met mijn vriendin, een goed wijntje en straks wat aangename resultaten van goed camerawerk van ervaren krachten (Black Orphan op Netflix kijken). 

Over krap twee weken ga ik verder. Montage op Avid! Zin in.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Top